امیرالمومنین پاسخ میدهد!
مولاى من! دوران فتنه چگونه خواهد بود؟
ثم یاْتی بعْد ذلک طالع الْفتْنه الرجوف والْقاصمه الزحوف.
فتزیغ قلوب بعْد اسْتقامه و تضل رجال بعْد سلامه.
و تخْتلف الاهْواء عنْد هجومها و تلْتبس الآراء عنْد نجومها.
منْ اشْرف لها قصمتْه.
و منْ سعى فیها حطمتْه.
یتکادمون فیها تکادم الْحمر فی الْعانه.
قد اضْطرب معْقود الْحبْل.
و عمی وجْه الامْر.
تغیض فیها الْحکْمه.
و تنْطق فیها الظلمه.
و تدق اهْل الْبدْو بمسْحلها و ترضهمْ بکلْکلها.
یضیع فی غبارها الْوحْدان و یهْلک فی طریقها الرکْبان.
ترد بمر الْقضاء و تحْلب عبیط الدماء.
و تثْلم منار الدین و تنْقض عقْد الْیقین.
یهْرب منْها الاکْیاس و یدبرها الارْجاس.
مرْعاد مبْراق کاشفه عنْ ساق.
تقْطع فیها الارْحام.
و یفارق علیْها الاسْلام.
برییها سقیم و ظاعنها مقیم منها بین قتیل مطْلول و خایف مسْتجیر یخْتلون بعقد الایْمان و بغرور الایمان.
1. سپس فتنهاى اضطراب آور، شکننده و نابود کننده آغاز خواهد شد؛
2. (در این موقع) قلبهایى پس از استوارى مىلغزند و مردانى پس از درستى و سلامت گمراه مىگردند؛
3. افکار به هنگام هجوم این فتنه پراکنده و عقاید پس از آشکار شدنش مشتبه مىشود؛
4. آن کسى که به مقابلهاش برخیزد، پشتش را مىشکند؛
5. و کسى که در فرو نشاندنش تلاش کند، آشیانهاى را در هم مىکوبد؛
6. در این میان، فتنهجویان همچون گورخران یکدیگر را گاز مىگیرند؛
7. و رشتههاى سعادت و آیین واقعى که محکم شده، لرزان مىگردد؛
8. و چهرهى واقعى امر ناپیدا مىماند؛
9. حکمت و دانش فروکش مىکند؛
10. و ستمگران به سخن مىآیند(و زمام را به دست مىگیرند)؛
11. بادیه نشینان را با پیش درآمدش در هم کوبد و با سینه و سختترین نیرویش آنها را له مىسازد؛
12. تنهایان و پیادگان در غباران گم مىشوند، و سواران در میان راهش نابود مىگردند؛
13. با تلخى و سرسختى وارد شود و خونهاى تازه و خالص را مىدوشد؛
14. و نشانههاى دین را خراب مىکند و یقین را از بین مىبرد؛
15. افراد زیرک و عاقل از آن مىگریزند و افراد پلید در تدبیر آن مىکوشند؛
16. آن فتنه بسیار پر رعد و برق و پر مشقت است؛
17. در آن پیوند خویشاوندى قطع گردد؛
18. و از اسلام جدایى حاصل شود؛
19. آن چنان شدید است که تندرستانش بیمار و کوچ کنندگانش مقیم هستند.
