بیست درس از واژه لباس(برگرفته از کلبه عشق)
يكشنبه, ۱۸ تیر ۱۳۹۱، ۰۸:۰۴ ق.ظ
قرآن کریم میفرماید: زن و مرد باید برای همدیگر لباس باشند. اگر خوب دقت کنیم، خواهیم فهمید که تمام نکتهها و هشدارها در همین یک کلمه گنجانده شده است.
1. گزینش لباس، اختیاری است.
شرط اذن ولی برای ازدواج دختر باکره، دلیل بر نداشتن اختیار در انتخاب نیست.
2. تناسب لباس باید در نظر گرفته شود.
1. اندازه؛ 2. الگو(مدل)؛ 3. رنگ؛ 4. نوع.
دوری از ازدوجهای مبتنی بر عشقهای مجازی یا مبادلهای.
اول باید همگلی را در نظر گرفت، بعد همدلی را.
3. انسان عاقل، به طور طبیعی نیاز به لباس دارد.
دختر و پسر عاقل نیاز به ازدواج دارند.
4. لباس، عیبپوشی میکند.
لباس، زیبایی ظاهری را نشان میدهد؛ ولی عیبها را مخفی میکند.
5. لباس، آرامش خاطر میآورد.
زیاد بودن یاکم بودن لباس، آرامش خاطر را از بین میبرد.
آرامش خاطر انسان در سه چیز است:
1. منزل و خانه؛
2. شب؛
3. همسر
پرسش: چرا جوانان در خانه نمیمانند و همیشه بیرون میروند؟ چون در خانه همسر ندارند؛ لذا اگر خواستید جوانان به خانه دلبستگی داشته باشند، باید ازدواج کنند تا به زندگی دلگرم شوند.
6. لباس باید مفید باشد.(گرچه ارزان)
لباس ارزان بر قامت انسان عیب نیست؛ بلکه بیلباسی زننده است.
مهریه زن باید کم و در حد توان پرداخت داماد باشد.
7. لباس کهنه و دست دوم عیب نیست.
زنانی که شوهرانشان فوت کردهاند یا مطلقه هستند، چه عیبی دارد مجددا شوهر کنند؟ مردانی که همسرانشان فوت کرده یا به هر دلیلی آنان را طلاق دادهاند، از ازدواج دوباره با یک زن مطلقه یا بیشوهر خجالت نکشند.
8. لباس آلوده، عیب است.
دختر و پسر آلوده به فحشا و اعتیاد، اول باید آگاه شوند، بعد ازدواج کنند. زندگی حرم است؛ انسان باید با اطلاعات کامل و با «احرام» عفاف و «غسل» از گناهان، با «تلبیه» اخلاق از «میقات» نامزدی به طرف «حرم» عقد حرکت کند و با توجه، به «دور کعبه» زندگی «طواف» کند.
9. لباس، تغییرپذیر است.
زن و مردی که اخلاقشان با هم تفاهم ندارد، نا امید نباشند؛ زن و مرد هم میتوانند همدیگر را تغییر دهند، ولی تاوان آن را نیز باید بپردازند.
10. محرمترین چیز برای انسان، لباس اوست.
زن و مرد نباید از همدیگر چیزی را پنهان کنند، بلکه باید همراز و محرم یکدیگر باشند.
11. نگهداری لباس از پلیدیها(نجاست و خباثت).
همسر خود را در مجلسی ببر که دچار مشکلات اخلاقی (خبث) نگردد. مبادا زن و مرد در زندگی به پاکی و نجاست اهمیت ندهند.
12. لباس آلوده، بدن را؛ و بدن آلوده، لباس را نیز آلوده میکند.
زن بیایمان، مرد خود را نیز بیایمان میکند. (اگر مرد، به ضعف ایمان همسرش بیتوجه باشد).
مرد بیتقوا، همسرش را نیز به گناه میکشاند. (اگر زن نسبت به بیتقوایی شوهر خود بیاعتنا باشد).
13. لباس، ملازم و همراه انسان است.
از تولد تا مرگ و از مرگ تا محشر، انسان با لباس سر و کار دارد. (از قنداقه تا کفن) و لذا انسان نمیتواند بگوید من کاری با همسرم ندارم؛ زن و مرد همیشه به همدیگر نیاز دارند.
14. ابتداییترین زینت انسان، لباس اوست.
ازدواج برای همه دختران و پسران لازم است.
15. لباس شهرت نپوشید.
مبادا برای این که مشهور شویم، با فلان دختری که پدرش معروف است، ازدواج کنیم، یا به فلان جوانی که خودش یا پدرش معروفند، دختر بدهیم. نیت ازدواج باید پاک باشد؛ برای خودنمایی ازدواج نکنیم.
16. لباس زن و مرد جداست.
کار مرد، تلاش در بیرون از منزل است.
کار زن، کدبانویی و تربیت فرزند در داخل منزل است.
ناز و عشوه، در شان زن، و غیرت در شان مرد است.
17. لباس دست و پاگیر، ایجاد مزاحمت میکند.
توقعات بیجا، چشم و هم چشمی، و نق زدن زن؛ مرد را بدبین، بخیل، شکاک و بداخلاق میکند.
خشونت، کتک کاری، بیتوجهی و کم مهری مرد؛ زن را کینهای، کمروحیه، دچار آشفتگی و تندی در گفتار و رفتار میکند.
18. لباس باید با کار و زمان تناسب داشته باشد.
هر کاری و شغلی و همچنین هر یک از انواع رشتههای ورزشی، لباس مخصوص دارد. دیگر این که در بهار باید لباس بهاری؛ در تابستان لباس خنک، رنگ روشن، نازک و لطیف؛ در پاییز لباس متوسط؛ و در زمستان، لباس ضخیم و گرم پوشید.
در زندگی،اگر گرمای مادیات و غرور، مردی را گرمازده کرد، همسر او باید این گرمای کبر و منیت را از او جدا کند.
اگر سرمای بیکاری، ورشگستگی، مریضی، قرض، اجاره خانه و گرانی، مردی را سرمازده نمود، همسر او باید سرمای یاس و ناامیدی را از او جدا سازد.
19. در منزل، برای روح لطیف خود و همسرتان، لباسهایی خوشرنگ و جذاب استفاده کنید.
در روایت آمده است: در مصایب که باید رنگ مشکی بپوشید، وقتی وارد منزل میشوید، لباسهایتان را عوض کنید و با پوشیدن لباس شاد، روح لطیف خانواده را با طراوت نمایید.
خانم! در خانه مهمان عزیزی داری به نام شوهر.
آقا! در خانه موهبتی الهی داری به نام همسر.
خانم! اگر شوهرت را تامین نکنی، در آینده، امنیت روانی نخواهی داشت.
آقا! اگر نیازهای عاطفی همسرت را تامین نکنی، دچار مشکل خواهی شد.
20. هر کس با لباس خود معرفی میشود.
اگر لباس مرد کثیف باشد، آبروی زن از بین میرود، چون نمود کار زن، پاکیزگی لباس مرد است؛ و اگر لباس زن، زننده باشد، غیرت و عزت مرد سوال برانگیز میشود، چون نمود غیرت مرد به نجابت و حجاب زن اوست.
قرآن کریم میفرماید:
«یا ایها النبی قلْ لازْواجک و بناتک و نساء الْمومنین یدْنین علیْهن منْ جلابیبهن ذلک ادْنی انْ یعْرضْن فلا یوْذیْن و کان الله غفورا رحیما»
ای پیامبر! به زنانت، دخترانت و زنان مومن بگو: فرو بپوشند بر خود چادرهایشان را؛ این نزدیکتر است به آن که شناخته و رنجانیده شوند؛ و همواره خدا غفور و رحیم است.
1. گزینش لباس، اختیاری است.
شرط اذن ولی برای ازدواج دختر باکره، دلیل بر نداشتن اختیار در انتخاب نیست.
2. تناسب لباس باید در نظر گرفته شود.
1. اندازه؛ 2. الگو(مدل)؛ 3. رنگ؛ 4. نوع.
دوری از ازدوجهای مبتنی بر عشقهای مجازی یا مبادلهای.
اول باید همگلی را در نظر گرفت، بعد همدلی را.
3. انسان عاقل، به طور طبیعی نیاز به لباس دارد.
دختر و پسر عاقل نیاز به ازدواج دارند.
4. لباس، عیبپوشی میکند.
لباس، زیبایی ظاهری را نشان میدهد؛ ولی عیبها را مخفی میکند.
5. لباس، آرامش خاطر میآورد.
زیاد بودن یاکم بودن لباس، آرامش خاطر را از بین میبرد.
آرامش خاطر انسان در سه چیز است:
1. منزل و خانه؛
2. شب؛
3. همسر
پرسش: چرا جوانان در خانه نمیمانند و همیشه بیرون میروند؟ چون در خانه همسر ندارند؛ لذا اگر خواستید جوانان به خانه دلبستگی داشته باشند، باید ازدواج کنند تا به زندگی دلگرم شوند.
6. لباس باید مفید باشد.(گرچه ارزان)
لباس ارزان بر قامت انسان عیب نیست؛ بلکه بیلباسی زننده است.
مهریه زن باید کم و در حد توان پرداخت داماد باشد.
7. لباس کهنه و دست دوم عیب نیست.
زنانی که شوهرانشان فوت کردهاند یا مطلقه هستند، چه عیبی دارد مجددا شوهر کنند؟ مردانی که همسرانشان فوت کرده یا به هر دلیلی آنان را طلاق دادهاند، از ازدواج دوباره با یک زن مطلقه یا بیشوهر خجالت نکشند.
8. لباس آلوده، عیب است.
دختر و پسر آلوده به فحشا و اعتیاد، اول باید آگاه شوند، بعد ازدواج کنند. زندگی حرم است؛ انسان باید با اطلاعات کامل و با «احرام» عفاف و «غسل» از گناهان، با «تلبیه» اخلاق از «میقات» نامزدی به طرف «حرم» عقد حرکت کند و با توجه، به «دور کعبه» زندگی «طواف» کند.
9. لباس، تغییرپذیر است.
زن و مردی که اخلاقشان با هم تفاهم ندارد، نا امید نباشند؛ زن و مرد هم میتوانند همدیگر را تغییر دهند، ولی تاوان آن را نیز باید بپردازند.
10. محرمترین چیز برای انسان، لباس اوست.
زن و مرد نباید از همدیگر چیزی را پنهان کنند، بلکه باید همراز و محرم یکدیگر باشند.
11. نگهداری لباس از پلیدیها(نجاست و خباثت).
همسر خود را در مجلسی ببر که دچار مشکلات اخلاقی (خبث) نگردد. مبادا زن و مرد در زندگی به پاکی و نجاست اهمیت ندهند.
12. لباس آلوده، بدن را؛ و بدن آلوده، لباس را نیز آلوده میکند.
زن بیایمان، مرد خود را نیز بیایمان میکند. (اگر مرد، به ضعف ایمان همسرش بیتوجه باشد).
مرد بیتقوا، همسرش را نیز به گناه میکشاند. (اگر زن نسبت به بیتقوایی شوهر خود بیاعتنا باشد).
13. لباس، ملازم و همراه انسان است.
از تولد تا مرگ و از مرگ تا محشر، انسان با لباس سر و کار دارد. (از قنداقه تا کفن) و لذا انسان نمیتواند بگوید من کاری با همسرم ندارم؛ زن و مرد همیشه به همدیگر نیاز دارند.
14. ابتداییترین زینت انسان، لباس اوست.
ازدواج برای همه دختران و پسران لازم است.
15. لباس شهرت نپوشید.
مبادا برای این که مشهور شویم، با فلان دختری که پدرش معروف است، ازدواج کنیم، یا به فلان جوانی که خودش یا پدرش معروفند، دختر بدهیم. نیت ازدواج باید پاک باشد؛ برای خودنمایی ازدواج نکنیم.
16. لباس زن و مرد جداست.
کار مرد، تلاش در بیرون از منزل است.
کار زن، کدبانویی و تربیت فرزند در داخل منزل است.
ناز و عشوه، در شان زن، و غیرت در شان مرد است.
17. لباس دست و پاگیر، ایجاد مزاحمت میکند.
توقعات بیجا، چشم و هم چشمی، و نق زدن زن؛ مرد را بدبین، بخیل، شکاک و بداخلاق میکند.
خشونت، کتک کاری، بیتوجهی و کم مهری مرد؛ زن را کینهای، کمروحیه، دچار آشفتگی و تندی در گفتار و رفتار میکند.
18. لباس باید با کار و زمان تناسب داشته باشد.
هر کاری و شغلی و همچنین هر یک از انواع رشتههای ورزشی، لباس مخصوص دارد. دیگر این که در بهار باید لباس بهاری؛ در تابستان لباس خنک، رنگ روشن، نازک و لطیف؛ در پاییز لباس متوسط؛ و در زمستان، لباس ضخیم و گرم پوشید.
در زندگی،اگر گرمای مادیات و غرور، مردی را گرمازده کرد، همسر او باید این گرمای کبر و منیت را از او جدا کند.
اگر سرمای بیکاری، ورشگستگی، مریضی، قرض، اجاره خانه و گرانی، مردی را سرمازده نمود، همسر او باید سرمای یاس و ناامیدی را از او جدا سازد.
19. در منزل، برای روح لطیف خود و همسرتان، لباسهایی خوشرنگ و جذاب استفاده کنید.
در روایت آمده است: در مصایب که باید رنگ مشکی بپوشید، وقتی وارد منزل میشوید، لباسهایتان را عوض کنید و با پوشیدن لباس شاد، روح لطیف خانواده را با طراوت نمایید.
خانم! در خانه مهمان عزیزی داری به نام شوهر.
آقا! در خانه موهبتی الهی داری به نام همسر.
خانم! اگر شوهرت را تامین نکنی، در آینده، امنیت روانی نخواهی داشت.
آقا! اگر نیازهای عاطفی همسرت را تامین نکنی، دچار مشکل خواهی شد.
20. هر کس با لباس خود معرفی میشود.
اگر لباس مرد کثیف باشد، آبروی زن از بین میرود، چون نمود کار زن، پاکیزگی لباس مرد است؛ و اگر لباس زن، زننده باشد، غیرت و عزت مرد سوال برانگیز میشود، چون نمود غیرت مرد به نجابت و حجاب زن اوست.
قرآن کریم میفرماید:
«یا ایها النبی قلْ لازْواجک و بناتک و نساء الْمومنین یدْنین علیْهن منْ جلابیبهن ذلک ادْنی انْ یعْرضْن فلا یوْذیْن و کان الله غفورا رحیما»
ای پیامبر! به زنانت، دخترانت و زنان مومن بگو: فرو بپوشند بر خود چادرهایشان را؛ این نزدیکتر است به آن که شناخته و رنجانیده شوند؛ و همواره خدا غفور و رحیم است.