خطبه قیام
حضرت مهدی علیه السلام پس از ظهور و قبل از قیام خطبهای ایراد خواهد کرد.
امام باقر علیه السلام در این باره میفرماید:
قایم در آن هنگام (ظهور) در مکه است. پشت به بیت الله الحرام تکیه داده چنین ندا کند:
ای مردم!
ما از خدا یاری میطلبیم و از مردمی که دعوت ما را اجابت کنند، ما اهل بیت پیامبرتان محمد هستیم و سزاوارترین مردم به خدا و به محمد صلی الله علیه و آله،
هر که در مورد آدم با من محاجه کند، باید بداند که من نزدیکترین کس به آدمم.
هر که درباره نوح با من به گفتگو بر خیزد، بداند که من سزاوارترین کسی به نوحم.
هر که در زمینه ابراهیم با من الاحتجاج کند، بداند که شایستهترین مردمان به ابراهیمم.
هر که در مورد محمد صلی الله علیه و آله با من محاجه نماید، بداند که من نزدیکترین مردمان به محمدم،
هر که درباره پیامبران با من گفتگو کند، من سزاوارترین مردمان به پیامبرانم. آیا خدای تعالی در کتاب خویش نمیفرماید:
«ان الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین … سمیع علیم»؟
(آل عمران 3: 33 - 35.)
(خدای متعال آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برگزید؛ فرزندانی که برخی از برخی دیگرند و خدا شنوا و دانا است»)
من بازمانده آدم، ذخیرهای از نوح، برگزیدهای از ابراهیم و انتخاب شدهای از محمد صلی الله علیه و آله هستم.
بدانید!
هر که در کتاب خدا با من به محاجه برخیزد، من سزاوارترین مردم به کتاب خدا هستم.
بدانید!
هر که در سنت رسول خدا با من محاجه نماید، من به سنت رسول خدا سزاوارترینم.
شما را به خدا سوگند!
هر که سخن را امروز بشنود، به دیگری که حاضر نیست برساند. به حق خدا و حق پیامبرش و به حق خودم - حق من بر شما حق قرابت من به پیامبر خدا است - از شما میخواهم که مرا یاری نمایید و در برابر کسانی که به ما ظلم کردند، از ما حفاظت کنید. ما را بیم دادند و به ما ستم نمودند و ما را از دیار و فرزندانمان راندند. بر ما جور نمودند و حقمان را سلب کردند و اهل باطل بر ما دروغ بستند.
خدا را! خدا را!
ما را در نظر آورید، ما را رها نکنید و یاریمان کنید که خدای تعالی شما را یاری خواهد نمود.»
(الغیبه، باب چهاردهم، حدیث 67.)
البته در بیانات نورانی معصومین علیهم السلام خطبههای دیگری نیز به آن حضرت نسبت داده شده است.
