انتقام از غاصبین

آن‌چه در روایات به آن تصریح شده است آن است که انتقام از غاصبین خلافت و پیروان ایشان در چهار مرحله صورت می‌گیرد:

 

۱ـ انتقام در عالم برزخ.

۲ـ انتقام در زمان رجعت. 

۳ـ انتقام در زمان ظهور.

۴ـ انتقام در قیامت کبری.

 

 

 

الف) انتقام در عالم برزخ

صاحب کامل الزیارات نقل کرده است که از عبدالله بن بکیر گفت: با امام صادق(علیه ‌السلام) از مدینه به طرف مکه می‌رفتیم به منزل عسفان رسیدیم عبور ما به کوه سیاهی افتاد که بسیار وحشتناک بود به امام صادق(علیه‌السلام) عرض کردم یا ابن رسول الله(علیهما‌السلام) چقدر این کوه وحشتناک است. حضرت فرمود: یابن بکیر آیا می‌دانی این کوه چه کوهی است؟ عرض کردم: نه. فرمودند: به این کوه کَََََََََََََََََََََََََََمَد می‌گویند و بر سر وادی از وادی‌های جهنم واقع است و در این کوه قاتلین پدرم معذبند و... تا این‌که حضرت می‌فرمایند: من از این کوه در سفرهایم عبور نکرده‌ام و بر سر این کوه توقف نکرده‌ام مگر آن که هر بار آن دو غاصب را در این‌جا دیده‌ام که به من استغاثه می‌کنند و از من کمک می‌خواهند. من نیز نگاهی به قاتلین سیدالشهداء(علیه‌السلام) می‌اندازم و به آن دو می‌گویم این‌ها کاری را انجام دادند که شما دو نفر اساسش را گذاشتید و... از این دو نفر دومی (لعنة الله‌علیه) تضرع و زاری بیشتری می‌کند و من گاهی اوقات اینجا در مقابل دومی می‌ایستم تا مقدار کمی از زخم‌های دلم و داغ‌های قلبم تسلی یابد.

حدیث مفصل است که در این‌جا خلاصه حدیث آورده شد. ^۱

 

 ب) انتقام در زمان رجعت

عن امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) ... ثم اکرو و ارجع ، انا علی بن ابیطالب و اخو رسوله  و احیی اعدائی و قتلة ولدی محسنا و اقتلهم قصاصا؛ 

امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) می‌فرمایند: من که علی بن ابیطالب بنده خدا و برادر پیامبر هستم [در زمان رجعت] باز می‌گردم و دشمنانم و قاتلین فرزندم محسن(علیه‌السلام) را زنده می‌کنم و آنان را به عنوان قصاص به قتل می‌رسانم. ^۲

 

 ج) انتقام در زمان ظهور

مولا امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) به عمر(لعنة الله‌علیه) مطالبی فرمود که خلاصه آن را در این قسمت می‌آوریم: 

 تو را ابولؤلؤ می‌کشد در حالی که توفیق خداوندی شامل حال او شده و به خدا سوگند که داخل بهشت می‌شود بر خلاف میل تو.

 

شما دو نفر در کنار قبر رسول الله(صلی الله علیه و آله) دفن می‌شوید و تا آخرالزمان کسی جز شما دو نفر در آن‌جا دفن نمی‌شود تا وقتی شما دو نفر را فرزندم مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) خارج کرد کسی شک در وجود شما دو نفر نکند چون اگر شما در بین مسلمین در بقیع دفن شوید مردم شک می‌کنند و گویند اشخاص زیادی تا به حال این جا دفن شده‌اند، سپس شما را به درخت می‌زنند و بعد آتشی را که خانه مرا با آن به آتش کشیدید می‌آورند و با آن آتش شما را می‌سوزانند و خاکستر شما را بر باد می‌دهد.

امام زمان(علیه‌السلام) امر می‌فرماید تا خاکستر آن‌ها جمع شوند؛ آن‌گاه گناهان این دو را یک یک از زمانی که قابیل هابیل را کشت تا شهادت حضرت سیدالشهداء(علیه‌السلام) و تمامی گناهان و جنایاتی که از زمان حضرت آدم تا زمان ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام) انجام شده بر گردن این دو بار می‌شود. ²

 

د) انتقام در قیامت

یکی از صحابه از وجود مقدس موسی بن جعفر(علیه‌السلام) درباره غاصبین خلافت پرسید. حضرد در پاسخ فرمودند: یا اسحاق اولی به منزله عجل (گوساله) است و دومی به منزله سامری. 

عرض کردم بیشتر بفرمایید؟ حضرت فرمودند سه دسته هستند در قیامت که خداوند نظر رحمت به آن‌ها نمی‌کند و آن‌ها را عفو نمی‌کند و عذاب الیم برای آن‌هاست. 

عرض کردم: آنان کیانند؟ فرمودند: مردی که ادعای امامت کند در حالی که خداوند او را تعیین نفرموده و کسی که طعنه زند به امام منصوب از جانب خدا و کسی که گمان کند که این دو نفر از اسلام بهره و نصیبی برده‌اند. 

عرض کردم: فدایت گردم راجع به این دو نفر مطلبی بیشتر بفرمایید. حضرت فرمودند: ای اسحاق برای من فرقی نمی‌کند و در نظر من یکسان است این‌که کسی آیه محکه‌ای از  قرآن را محو کند یا پیامبری خاتم‌المرسلین را انکار کند یا انکار خدا نماید یا خویش را بر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) مقدم کند. 

عرض کردم بیشتر بفرمایید. حضرت فرمودند: در جهنم زمینی است به نام «سقر» که هنوز نفس نکشیده از روزی که خدا او را خلق کرده اگر خداوند اجازه دهد که نفس بکشد به اندازه سوراخ سوزن تمام آن‌چه روی زمین است می‌سوزد و تمام اهل جهنّم از گرمای سقر و بوی بد و لجن آن‌جا و آن‌چه خدا آماده کرده از عذاب برای اهلش در عذاب هستند. در آن وادی کوهی است که تمامی اهل سقر از شدت گرما و... آن کوه به خدا پناه می‌برند. در آن کوه دره‌ای است که تمام اهل آن کوه از حرارت و.. آن دره به خدا پناه می‌برند و در آن دره چاهی است که باز تمامی اهل دره از آتش و... آن چاه به خدا پناه می‌برند و در آن چاه ماری است که تمامی اهل چاه از حرارت و عذاب آن مار به خدا پناه می‌برند. در شکم آن مار هفت نفر هستند؛ پنج نفر از امم سابقه و دو نفر از این امت. 

اما از امم سابقه قابیل، نمرود، فرعون، یهود که یهودیت را بنیان‌گذار و بولس که نصرانیت را بنانهاد و از این امت عمر و ابابکر (لعنة الله‌علیهما)

در روایتی است که تمامی اهل تابوت و جوف مار یعنی این هفت نفر از عذاب دومی در عذابند.

 

 

نوشته ی علی رضویان عزیز

                                                   .

1 - کتاب حضرت محسن(علیه‌السلام): ص 58

2- برای مطالعه بیشتر ر.ک: حلیة الابرار: ج 2، باب 28 ـ بحارالانوار: ج 53، ص 1ـ36.