جنایات عمر در ماه مبارک رمضان

جنایات عمر در ماه مبارک رمضان

جنایات خلیفه ثانی مادام و لایزال در طول زندگی وی دیده میشوند. جنایات وی مختص یک دوره و زمان و روز خاصی نبوده است. بلکه هر گوشه از زندگی وی را می نگری پر از جنایات و بدعت ها و مطاعن مختلف می باشد. در ماه مبارک رمضان نیز که ماه ضیافت الهی و ماه توبه و بخشش و بازگشت به خدا می باشد عمر بن خطاب بدون توجه به عظمت این ماه به جنایات و بدعت گذاری های خویش ادامه می داد. که در اینجا گوشه ای از آنها را به طور خلاصه بیان میکنیم:

ترویج بدعت

صحیح بخاری نقل می کند: ابن شهاب از عروة بن زبیر، از عبدالرحمان بن عبدالقاری نقل کرده که گفت: شبی از شبهای رمضان با عمربن خطاب به مسجد رفتیم، مردم متفرق بودند و هرکس برای خود نماز می خواند و بعضاً مردی با اقوام خود به نماز مشغول بود. عمر چون این بدید گفت: به عقیده من اگر اینها را با یک امام گرد آوریم بهتر است. و در پی این تصمیم ابیّبن کعب را به امامت گماشت. شب دیگر به اتفاق به مسجد رفتیم و مردم به جماعت نماز می خواندند، عمر گفت: «نعم البدعة هذه» این بدعت خوبی است! البته نمازی که پس از خوابیدن بخوانند; یعنی آخر شب از اینکه اوّل شب اقامه شود بهتـر خـواهـد بـود.»
وی نه تنها از ایجاد این بدعت توبه نکرد بلکه به آن افتخار نیز می نمود. متاسفانه این بدعت تا به امروز رواج دارد و منحرفین از ولایت امیرالمومنین علیه السلام در شبهای ماه مبارک رمضان در مساجد جمع می شوند و این نماز مستحب را که در طول آن یک جزء قران را تلاوت می کنند ! به جماعت می خوانند. در حالیکه نماز مستحب را نمیتوان به جماعت خواند !

کشتن مولا علی علیه السلام !

یکی دیگر از جنایات عمر در ماه مبارک رمضان به قتل رساندن مولا امیرالمومنین علی علیه السلام است. ممکن است تعجب کنید ! چطور می شود عمر که در زمان شهادت مولا امیرالمومنین علیه السلام زنده نبوده است ایشان را به شهادت رسانده باشد؟
دقت کنید: وقتی قتل مقتولی بررسی میشود تنها اشخاصی که در صحنه جنایت حضور داشته اند مجازات نمیشوند. بلکه کسانی را که به نوعی باعث و بانی قتل بوده اند نیز به اندازه مشارکت در جرم مجازات می کنند. به عنوان مثال وقتی سوال از قاتل اباعبدالله الحسین علیه السلام می شود همگان یزید را معرفی می کنند. در حالیکه وی اصلا در کربلا حضور نداشته است. و در واقع شمر امام علیه السلام را به شهادت رسانده. ولی مثل روز برای همه روشن است که یزید متهم ردیف اول در قتل امام علیه السلام می باشد زیرا وی اسباب قتل امام را فراهم کرد.
با توجه به مقدمه فوق باید گفت که در شهادت مولا علی علیه السلام تنها ابن ملجم مرادی لعنة الله علیه مجرم و مقصر نیست. و این نکته ای است که در روایات ما به آن اشاره شده است. از باب مثال در اعمال شب نوزدهم ماه مبارک رمضان آمده است که صد بار بگو: "اللهم العن قتلة امیرالمومنین". یعنی خدایا لعنت کن قاتلین امیرالمومنین علیهم السلام را.  توجه کنید که صحبت از یک قاتل نیست ! بلکه موظفیم قاتلین امیرالمومنین ع را لعنت کنیم ! و همچنین در روایات بسیار تاکیده شده است به لعن کردن کسانی که اساس و بنیان ظلم علیه اهل بیت علیهم السلام را  به پا داشتند. و در واقع قاتلین حقیقی اهل بیت علیهم السلام کسانی بودند که در سقیفه با مکر و حیله خلافت را از مسیر اصلی خود منحرف کردند و پایه و اساس ظلم را به پاداشتند. و ایشان در تمامی ظلم هایی که در حق اهل بیت علیهم السلام در طول تاریخ می شود مقصر هستند. فلذا امام صادق علیه السلام فرمودند:
هر ظلمی که در اسلام اتفاق افتاده و یا در آینده تا روز قیامت اتفاق افتد و هر خونی که تا روز قیامت به حرام بر زمین بریزد و هر عمل منکر و ناشایستی که تا روز قیامت اتفاق افتد همانا وزر و وبال آن به گردن آن دو (عمر و ابابکر) و پیروان آن دو نوشته خواهد شد. (مجمع النورین ص124)